Goede uitslag!

Na een lange week was het vanmorgen eindelijk zover. We zouden de uitslag krijgen. Vanmorgen om 11.00 uur waren Geert-Jan en ik in het ziekenhuis en daar kregen we van de chirurg gelukkig vrij goed nieuws te horen. In de poortwachtersklier die weggehaald is hebben ze maar een hele kleine afwijking gevonden. Minder dan 1 mm groot. Hiervoor wil de chirurg niet ook alle okselklieren gaan weghalen. Ook bestraling is niet nodig. Met de chemo die nog op de planning staat krijgen ze eventuele losse cellen mochten die er toch nog zijn toch wel onder controle, aldus de chirurg. Dus daar gaan we dan ook maar van uit. Ook de huidplekjes in mijn oksel zijn goed en inderdaad afkomstig van een bacteriële infectie, heeft dus gelukkig niets met de tumor te maken. Wat een opluchting!
Door deze uitslagen kan ik ook meteen een reconstructie krijgen. Dus hiervoor kan ik volgende week maandag weer naar de plastisch chirurg. Verder morgen weer een gesprek met de verpleegkundig assistent en ook meteen weer naar de pre-operatieve screening. Een datum voor de amputatie heb ik nog niet gekregen maar hopelijk hoor ik die morgen.

Poortwachtersklier verwijderd

Nou de eerste stap is gezet, de poortwachtersklier is verwijderd. Het is me meegevallen. s'Morgens om 9 uur melden Geert-Jan en ik ons in Veldhoven. We zijn meteen aan de beurt en ik krijg 4 prikjes met radioactieve vloeisofin mijn borst ingespoten. Het doet geen pijn. Dan moeten we 2 uur wachten zodat de vloeistof zich kan verspreiden. Om 11 uur moet ik op een smal bedje onder een groot apparaat liggen en wordt er een soort foto/scan gemaakt. De poortwachtersklier laat zich duidelijk zien. Met een geigenteller wordt de exacte plaats bepaald en met een stift wordt deze op mijn huid aangetekend.
Daarna mogen we naar Eindhoven.  Onderweg doen we nog even een boodschap en we komen om 13 uur aan in Eindhoven. Ik zal om half 4 geopereerd worden maar dat loopt een beetje uit. Beetje gaar van het wachten wordt ik uiteindelijk om 10 voor half 5 de operatiezaal ingereden. Daar wordt in het bijzijn van het hele team nog een vragenlijst doorgeworsteld en dan mag ik rond half 5 lekker slapen. Rond 17.45 uur kom ik weer bij. Nog even goed wakker worden en dan mag ik weer terug naar de afdeling. Ik heb weinig pijn, wel honger en dorst. Maar dat mag ook wel want na die twee crackers met jam als ontbijt en een kopje thee heb ik niets meer gehad. Eerst maar wat water drinken en om 19.00 krijg ik dan een paar boterhammen. Tijdens de operatie hebben ze ook nog een blauwe contrastvloeistof in mijn borst gespoten. Met als resultaat een blauwe borst en blauwe urine. Ook zie ik zelf erg grauw maar dat komt omdat de contrastvloeistof ook het pigment uit mijn huid trekt. Gelukkig schijnt dat allemaal maar een paar dagen te duren.
Ik had ook al een week een rode uitslag in mijn oksel waar ik wel een zalfje voor had gekregen maar dat hielp niet echt voldoende. De chirurg heeft tijdens de operatie meteen maar even wat weefsel van de rode plekjes weggenomen om het even na te laten kijken.
Verder voel ik me goed en om 20 uur zitten we in de auto naar huis.
s'Nachts krijg ik veel jeuk aan de rode uitslag die er al zat. Niet echt fijn want die plekjes zitten om de wond heen. De volgende ochtend laat ik in overleg met het ziekenhus de huisarts nog een keer naar de rode uitslag kijken. Hij geeft aan dat het een bacteriële infectie is en schrijft een sterkere zalf voor. Een soort krentenbaard in mijn oksel dus. Fijn kan er ook nog wel bij!

Nu een week wachten op de uitslag. Ik zie hier wel tegenop. Hopelijk kan ik wat afleiding vinden thuis en op mijn werk. Want als de pijn niet erger wordt wil ik nog wel proberen te gaan werken deze week.

Niet erfelijk

In onze vakantie krijgen we goed nieuws van de klinisch genetica. Ik heb niet de erfelijke borstkankervariant. Goed nieuws dus voor mij want anders zou dat betekenen ik beide borsten plus eierstokken zou moeten laten weghalen. Ook de meisjes hebben nu geen verhoogde kans om het te krijgen. Toch wel een opluchting. Nu hopen dat we komende periode nog vaker goed nieuws krijgen.
Ondanks de moeilijke momenten (die je toch wel hebt) hebben we verder gelukkig wel kunnen genieten van de vakantie. De twee weken in Oostenrijk waren in ieder geval zo voorbij. De laatste vakantieweek thuis is het gelukkig goed weer zodat ik buiten met de kindjes lekker wat afleiding heb. Want deze week gaat een stuk trager. Wat mij betreft mogen we gaan beginnen. Ik ben er klaar voor!
Bijna is het zover aanstaande maandag de eerste operatie van het weghalen van de poortwachtersklier. Om 09.00 uur moet ik me melden in Veldhoven. Daar krijg ik een radioactieve vloeitstof ingespoten, daarna even wachten en om half 11 naar de röntgen. Als ik dan voldoende lichtgeef mogen we naar Eindhoven waar ik dan om half 4 geopereerd zal worden. En als alles meezit dan 's avonds weer naar huis. Een lange dag dus maar gelukkig is er airco in het ziekenhuis want het belooft een warme dag te worden met 32 graden.

De kinderen weten het

Maandag 1 juli

Vanmorgen na het ontbijt hebben we de kindjes verteld dat mama's borst ziek is en er af moet. Isa moest huilen en ook Vera was erg verdrietig. Vera vroeg telkens waarom die dan niet weer aangroeide. Tja probeer dat maar uit te leggen. Daarna gaven we ze de ziekenhuiskoffertjes die we hadden gekregen. In die heerlijke kindernucherheid stortten ze zich vervolgens toen vol overgave op de inhoud om het verdriet ook weer even te kunnen vergeten.
Daarna zijn we lekker met z'n vijfen naar Hexsenwasser gegaan. Een superleuk watergebeuren boven op de berg. Met heerlijk zonnig weer en 25 graden was het echt genieten voor de kinderen en voor ons. Even niet denken aan de dingen die nog gaan komen en genieten van elkaar!