Op 25 juni heb ik mijn gesprek met de arbo. Ik geef zelf aan dat het allemaal best lekker loopt en dat ik dus weer wil gaan beginnen. We spreken af dat ik begin met 2 uurtjes per dag en dat wekelijks uitbouw zolang het goed blijft gaan.
Op 30 juni ga ik dan ook weer aan het werk. Nou ja werk, de eerste twee weken is het vooral bijkletsen met collega's, en veel inlezen. Maar het gevoel er weer bij te horen is toch wel lekker.
Net voordat ik weer aan het werk ga krijg ik ineens last van een pijnlijke streng in mijn bovenbeen. Paar dagen aangekeken maar het gaat niet weg. Dus de fysio maar weer gebeld met wie ik net alles afgerond had want ik was van de lymfestrengen af. De fysio denk aan een overbelaste spier en gaat dus masseren. Ik kan me alleen niet herinneren wat ik dan gedaan zou hebben. Dat mijn huid rood ziet vind hij alleen ook wel vreemd. De dag erop vertrouw ik het niet want het wordt roder en begint te gloeien. Dus toch maar naar de huisarts. Die constateert meteen een ontstoken bloedvat. Hij schrijft een kuur diclofenac voor en rust voor mijn been. Hij geeft ook aan dat het van de medicijnen kan komen die ik gebruik. En als ik later die week het ziekenhuis aan de lijn heb bevestigen die dat ook. Want de medicijnen die ik heb kunnen trombose veroorzaken. Een bloedvatontsteking kan een voorbode hiervan zijn. Dus goed in de gaten houden of het niet terugkomt en anders meteen naar het ziekenhuis. Fijn dat kan er ook nog wel bij!
7 juli heb ik mijn eerste controle. Een mammografie van mijn goede borst en daarna de uitslag bij de chirurg. s'Morgens kan ik niet ontkennen dat ik toch wel behoorlijk gespannen ben. GeertJan gaat mee. Gelukkig loopt het allemaal vlot en mag ik al meteen na de foto's door naar de chirurg. Die begint meteen met het goede nieuws want volgens de radioloog was er niks op de goede borst te zien wat zou kunnen wijzen op foute cellen. We spreken af dat ik net voor de operatie in november nog een mammografie doe en dan weer in juli volgend jaar.
Ook de controle bij de plastisch chirurg verloopt vlot. Ze loopt voor het eerst eens een keer niet uit. We spreken af dat ik in november geopereerd ga worden. Hiervoor wordt ik op een soort wachtlijst gezet omdat de operaties maar twee maanden van te voren kunnen worden ingepland. Ik vraag ook nog even naar de mogelijkheden voor tepelreconstructie. Is allemaal mogelijk maar wordt wel weer een aparte operatie pas na het symmetrisch maken van de borsten. Dus ik heb nog genoeg tijd om hierover na te denken.
Verder moest ik afgelopen week ook weer een nieuwe lucrinspuit (om eierstokfunctie stil te leggen). Ze komen hiervoor van een speciale prikservice van het ziekenhuis gewoon aan huis. Maar omdat het vakantietijd is kon ze alleen op een ochtend dat ik net aan het werk was. Nou dan maar op het werk prikken. Wordt die kolfruimte op het werk tenminste ook nog eens gebruikt. En voor mij super handig hoef ik er mooi niet voor thuis te blijven. Dus de volgende spuit voor over 3 maanden staat ook al weer gepland op een werkdag!
Verder gaat het allemaal best lekker. Ik merk wel dat ik weer wat vermoeider ben door het werken maar moet hier nog mijn draai in gaan vinden. Ook ben ik smorgens superstijf als ik uit bed kom. Na 10 meter lopen gaat het wel beter. Maar die eerste meters zijn behoorlijk pijnlijk.
En ik krijg steeds meer pijn in mijn handen en voeten. Ze voelen stijf en doen dan zeer alsof ze ontstoken zijn. Met name s'morgens en s'avonds speelt dit op. Helaas zijn dit waarschijnlijk ook bijwerkingen van de medicijnen. Hopen dat het dus niet veel erger gaat worden want anders zal ik het met de oncoloog moeten gaan bespreken.
Maar eerst maar eens lekker gaan genieten van het mooie weer en hopelijk dit jaar onbezorgd op vakantie!
