Poortwachtersklier verwijderd

Nou de eerste stap is gezet, de poortwachtersklier is verwijderd. Het is me meegevallen. s'Morgens om 9 uur melden Geert-Jan en ik ons in Veldhoven. We zijn meteen aan de beurt en ik krijg 4 prikjes met radioactieve vloeisofin mijn borst ingespoten. Het doet geen pijn. Dan moeten we 2 uur wachten zodat de vloeistof zich kan verspreiden. Om 11 uur moet ik op een smal bedje onder een groot apparaat liggen en wordt er een soort foto/scan gemaakt. De poortwachtersklier laat zich duidelijk zien. Met een geigenteller wordt de exacte plaats bepaald en met een stift wordt deze op mijn huid aangetekend.
Daarna mogen we naar Eindhoven.  Onderweg doen we nog even een boodschap en we komen om 13 uur aan in Eindhoven. Ik zal om half 4 geopereerd worden maar dat loopt een beetje uit. Beetje gaar van het wachten wordt ik uiteindelijk om 10 voor half 5 de operatiezaal ingereden. Daar wordt in het bijzijn van het hele team nog een vragenlijst doorgeworsteld en dan mag ik rond half 5 lekker slapen. Rond 17.45 uur kom ik weer bij. Nog even goed wakker worden en dan mag ik weer terug naar de afdeling. Ik heb weinig pijn, wel honger en dorst. Maar dat mag ook wel want na die twee crackers met jam als ontbijt en een kopje thee heb ik niets meer gehad. Eerst maar wat water drinken en om 19.00 krijg ik dan een paar boterhammen. Tijdens de operatie hebben ze ook nog een blauwe contrastvloeistof in mijn borst gespoten. Met als resultaat een blauwe borst en blauwe urine. Ook zie ik zelf erg grauw maar dat komt omdat de contrastvloeistof ook het pigment uit mijn huid trekt. Gelukkig schijnt dat allemaal maar een paar dagen te duren.
Ik had ook al een week een rode uitslag in mijn oksel waar ik wel een zalfje voor had gekregen maar dat hielp niet echt voldoende. De chirurg heeft tijdens de operatie meteen maar even wat weefsel van de rode plekjes weggenomen om het even na te laten kijken.
Verder voel ik me goed en om 20 uur zitten we in de auto naar huis.
s'Nachts krijg ik veel jeuk aan de rode uitslag die er al zat. Niet echt fijn want die plekjes zitten om de wond heen. De volgende ochtend laat ik in overleg met het ziekenhus de huisarts nog een keer naar de rode uitslag kijken. Hij geeft aan dat het een bacteriële infectie is en schrijft een sterkere zalf voor. Een soort krentenbaard in mijn oksel dus. Fijn kan er ook nog wel bij!

Nu een week wachten op de uitslag. Ik zie hier wel tegenop. Hopelijk kan ik wat afleiding vinden thuis en op mijn werk. Want als de pijn niet erger wordt wil ik nog wel proberen te gaan werken deze week.